Çocuklar, hatta bebekler bile düş görür. Bu düşlerin bazısı o kadar ürkütücü olur ki, çocukların dudağı uçuklayabilir. Çocuklar ile yetişkinler arasındaki fark, çocukların düşlerini, özellikle ürküntüye yol açan karabasanı gerçek sanmalarıdır.
Çocuğun kötü bir düş gördüğünü, ağlayarak uyanmasından anlam. Çocuk her zaman gülerek uyanmayabilir; ama kötü bir düşün ağlatması başka türlüdür. Karabasan gören çocuk, kucağımıza aldığımızda çırpınmasını durduramaz; bizi tekmeleyebilir, yüzümüze bakmayabilir, bizi gördüğü karabasanın bir parçası sanabilir. Karabasanın çocukta yarattığı korku uzun sürebilir.
Kötü bir düş gördüğünde çocuğu kucağa almak, tuvalete götürmek, ona bir bardak su ya da süt içirmek, bir parça tatlı bir şey yedirmek, az bir süre birlikte televizyon izlemek yararlı olur.
Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılan bir araştırmaya göre, öğle uykusu çocukların öğrenme güçlerini artırmaktadır.
Dikkat Edilmesi Gerekenler
Çocuğun düşünü kendiliğinden anlatması onu rahatlatabilir; ama anlatması için ısrar etmek yeniden ağlatabilir. Anlatırsa kınamadan, ayıplamadan, hatta teselli etmeden sadece sabırla dinlemeliyiz. Çocuk, düşünü anlatırken bazı saçmalıkların kendiliğinden farkına varabilir.
Çocuk nedensiz olarak kötü düş görmez. Yorgunluk, midenin dolu olması, duygusal gerginlik, korkunç öyküler, şiddet içeren televizyon dizileri, filmler, haberler, zamansız uyuma gibi pek çok neden çocuğun karabasan görmesine yol açabilir. Karabasanın en önemli nedeni de çocuğun bizimle olan ilişkisinin bozulmasıdır.
En şiddetli karabasanlar, deprem, sel, yangın, fırtına, şiddetli gök gürültüsü, terör, savaş gibi çocuğun yaşadığı olaylar yüzünden görülür. Bunlar onun sürekli karabasan görmesine yol açabilir.
Düş görmek de, ara sıra düşlerin kötüleşmesi de doğaldır; bundan kaçınılamaz. Doğal olmayan, çocuğun gördüğü düşlerin gerçek olduğunu sanması ve etkisinin uzun sürmesidir. Çocuğun bundan kurtulmasına yardım etmeliyiz
