“Riskli bebek” terimi, çeşitli risk etkenleri açısından sıkı bir hekim gözetimi altında bulundurulmaları gereken bebekler için kullanılan yaygın bir terimdir; gözetim süresi, söz konusu risk etkenine bağlı olarak değişir. Bu süre normal olarak yaşamın ilk günlerini kapsar; ama riskin türüne ve doğumdan sonraki durumun ağırlığına bağlı olarak haftalarca da sürebilir. Risk, sadece risk olmaktan çıkıp da bir hastalığa yol açarsa, bebeğin özel bakıma alınması gerekir.
Çocuk, gereksinimlerini karşılayacak şekilde donatılmış bir hastaneye kaldırılır.
Risk etkenlerini taşıyan bir çocuk, ancak bu etkenlerden gerçekten zarar gördüğünü düşündürecek nedenler varsa ya da sağlık durumu o an için belirlenemiyorsa, riskli çocuklar grubuna alınır.
Risk etkenleri, bebeği üç ayrı biçimde etkileyebilir:
1. Tip: Metabolik ya da kalıtsal hastalıkların görüldüğü bir aileden gelen bir çocuk, o hastalıklara yakalanma tehlikesiyle (nüfus ortalamasının çok üstünde bir oranda) karşı karşıyadır. Ama çocuğun hastalığın taşıyıcısı olmadığı bir kez belirlenince, risk grubundan çıkarılabilir. Belli bazı testler sonunda hastalığın olup olmadığı kesinlikle anlaşılabilir.
2. Tip: İkizler, özellikle ikincisi, tek tek doğan çocuklara oranla daha çok riskle karşı karşıyadır. “İkiz gebelik” etkeninin riski çok yönlüdür.
Gebeliğin öyküsünün, doğumun ve doğumdan sonraki durumun değerlendirilmesi ile riskin ağırlık derecesi saptanabilir. Kimi zaman risk o kadar düşüktür ki, ikizlerin “risksiz çocuklar” arasında sınıflandırılmasına olanak verir.
3. Tip. Risk, önceden herhangi bir risk etkeniyle karşı karşıya bulunmayan çocukların doğumu sırasında ya da doğumdan hemen sonra ortaya çıkabilir. Bu dönemde karşılaşılan sorunun tipine göre, belirtiler tek tek değerlendirilerek olayın ağırlığı saptanır ve hem kısa vadede, hem de uzun vadede alınacak önlemler belirlenir.
Riskli çocukların büyük çoğunluğu, gebelik tamamlanmadan doğan ya da doğduklarında, ağırlıkları gebelik süresine göre düşük sayılan çocuklardır. Bu nedenle, daha çok onlarla ilgileneceğiz.
