Parmak Emme Bağımlılığı

Bazı bebekler bir bir buçuk yaşlarında parmak emmeyi bırakabilir. Büyük çoğunluğu ise bebekliği bitirirken yani iki yaş dolaylarında artık parmak emmez. Eğer bu yaşlardan sonra hâlâ emiyorsa, bunun nedenleri şunlardan biri ya da birkaçı olabilir:

Çocukta korku, güvensizlik, yardımsızlık, korumasızlık gibi duyguların gelişmesi onu geçmişine yani bebekliğine döndürebilir; çocuk bunu parmağını emmekle gösterebilir.

Çocuk parmak emmeyi üç yaşına kadar unutmazsa, duygusal sorunları olmasa bile, gelişim geriliğinden dolayı bebekliğin bu ilkel davranışına zaman zaman dönebilir. Bu geri dönmeler sıklaşırsa çocuğun gelişimindeki geriliğini incelemek gerekir. Gelişim geriliğini gösteren bir belirti, pek tek başına bulunmaz. Bebekçe konuşmayı sürdürmek, aşırı, sık ve kolayca ağlamak, ağlar gibi konuşmak, yemek yemede beceriksizlik, oynamaya isteksizlik, sürekli mızmızlanmak gibi davranışlar parmak emmeyle birlikte bulunuyorsa duygusal sorun derindir.

Ana-babalar:

Çcuklarının parmağını ağzına götürmesinden ve emmesinden pek hoşlanmaz bunu engellemek için çocuğun parmağına biber sürmekten, eldiven takmaya kadar pek çok yol dener.

Bu çabalar bir süre parmak emmeyi durdurabilir, ama çocuğu parmak emmeye götüren duygusal sorunları çözemez. Duygusal sorunlar çözülmeden çocukların ağzından parmaklarını almak mümkün olamaz.

Çok sayıda, üç ile beş yaş arasındaki çocuk üzerinde yapılan bir araştırmaya göre, en az üç yıl emzik ya da parmak emenlerin konuşma zorluğu çekme riski üç kat daha fazladır. Yine bu araştırmaya göre en az dokuz aylık oluncaya kadar yalnız anne sütü emen, ama biberon kullanmayan çocukların konuşma zorluğu çekme olasılığı ise çok azdır.

Çocuk haz duymazsa parmağını emmez ve parmağını emerken de bizi rahatsız ettiğini bilemez. Tepkimizi anlayamadığı için durdurma girişimimizi yanlış algılar, onu sevmediğimizi, hep kendinde kusur aradığımızı, gözdağı vermeyi sevdiğimizi düşünür.

Parmak emmek kendi başına bir sorun değil, duygusal ve sosyal sorunların bir belirtisidir. Parmak emmek, arabanın benzininin bittiğini gösteren kırmızı ışık gibidir; ışığı veren ampulü sökmek arabaya benzin sağlamaz. Aynı şekilde onun parmağını ağzından şiddetle çekmek de çocuğun sorununu çözemez.

Parmak emmek bebekçe, ama doğal bir davranıştır. Bebek diş çıkarmaya başladığında parmağını emebilir; mama yemeye başladığında emmeyi özlemiş olabilir. Eğer bebek parmağını emmeyi sürdürüyorsa emzirme ya da biberonla besleme onun emme gereksinmesini yeterince doyuramıyor olabilir.

Sabırlı olmak, çocukla iyi ilişkiler kurmak, ona sevecen davranmak zamanla bu duygusal sorunların çözülmesine yardım edebilir. Parmak emme sorunu ağırlaştığında ve uzun sürdüğünde bir çocuk psikoloğuna başvurmalıyız.