Güneş altında uzun süre başı açık kalan çocukta güneş çarpması tehlikesi büyüktür. Aşırı sıcağın tesiriyle beyin zarları şişer, beyindeki kan dolaşımı zarar görür. Güneş çarpması sonucunda, çocuğun başı ateş gibi yanar, midesi bulanır, genellikle bayılır. Küçük çocuklarda güneş çarpmasının diğer belirtileri ateş yükselmesi ve yüzün sararmasıdır. Güneş çarpan çocuğu hemen gölgelik, serin bir yere taşıyıp, yakasını ve önünü açmak gerekir. Alnına, şakaklarına, ensesine ve göğsüne soğuk kompresler koymak faydalıdır. Eğer yüzü sararmışsa başını aşağıya sarkıtmak, yüzü kızarmışsa başının altına bir destek koyarak yükseltmek yerinde olur. Bundan sonra da vakit geçirmeden doktoru haberdar etmek gerekir. Çocukların güneş ışınlarına karşı yetişkinlerden daha dayanıklı olduklarım ileri sürenler vardır. Bunun yanlış olduğunu söylemek gerekir. Ancak, çocuklar güneş altında dururken devamlı hareket ettiklerinden, büyükler gibi uzanıp tunçlaşmaya kalkışmadıklarından, güneşten daha az zarar görürler.
Güneş yanığı, güneş ışığının içindeki ultraviyole ışınlarının deriyi tahriş etmesi ve iltihaplandırması halidir. Hafif şiddetteki güneş yanığında, deri ateş gibi yanar, kızarır. Yanığın olduğu bölgeye serinletici kremler sürmek, soğuk kompresler koymak gerekir. Bu sırada kullanılan kremlerin yağlı olmamasına dikkat edilmelidir. Eğer deri, yanığın tesiriyle gerilmişse, uygun bir yara kremiyle tedavi edilmelidir. Hiç şüphesiz, yanığa karşı önceden tedbir almak ve deriyi korumak daha iyi olur. Bunun için de, çocuğun deniz kenarında güneşlenirken tamamen çıplak dolaşmasına izin vermemeli, üstüne ince bir gömlek giydirilmelidir. Ayrıca, güneşin altında kalma süresi her gün bir parça uzatılmalı, yani daha ilk gün saatlerce güneş altında kalmamasına itina gösterilmelidir. Ayrıca, güneş banyosu sırasında, ya da güneş altında oynarken, sırtına, omuzlarına ve göğsüne koruyucu bir güneş kremi sürmek faydalıdır.
Çocuk devamlı hareket ederken çevresini, keşfeder, Her çocuk için, hareketlilik büyük önem taşır. Bu hareketlilik, bebek daha bir yaşındayken, emekleme şeklinde başlar. Dört yaşından sonra oyun ve spor şeklinde sürer. Hareket, çocuğa canlılık ve cesaret kazandırır. Çocuğun bedenî gelişmesini ve sağlığını destekler. Pek çok anne baba, çocuklarını yeterince hareketli olmaya teşvik etmediklerinden, günümüzde okul çağına gelen çocukların birçoğu yarı hasta durumdadır. Aşağı yukarı % 40 oranında okul çocuğu, hareket yetersizliğinden ve buna bağlı olarak duruş bozukluklarından yakınmaktadır.