Uyku bozuklukları

Uyku, insanın tüm yaşamı bo­yunca vaz geçemediği bedensel gereksinimlerinden biridir. İnsan­oğlu yaşı ilerledikçe daha az uy­kuyla yetinebilir. Küçük çocuklar geceleri saatlerce uyamalannın yanı sıra gündüzleri de uyurlar. Çocukların uykuları genetikle”de­liksiz” dir. Ancak bazı çocuklarda zaman zaman uyku bozukluktan ortaya çıkar. Çocuk uykusunu yanda ke­serek uyanır.

Çocukların uyanma­larına neden olan etkenleri iki grupta toplayabiliriz: Fiziksel et­kenler; ruhsal etkenler. Fiziksel etkenler arasında be­densel rahatsızlıkları, açlığı ya da tersine çok beslenmeyi, diş çıkar­mayı sayabiliriz. Bu etkenler orta­dan kaldırıldıklarında çocuk uyku­ya dalar. Ruhsal kökenli etkenler ise bi­raz daha karmaşıktır. Bunlardan en önemlisi çocukla anne arasın­daki uyumsuzluktan kaynaklana­nıdır. Gündüz annesinden yeterin­ce ilgi göremeyen çocuk gece uyanıp ağlayarak tüm ilgiyi yeni­den üzerine çekmeye çalışır. Yine uyku bozukluklarına yol açan önemli bir ruhsat neden de anne-baba arasında bir geçimsizliğin ol­ması yada kardeş kıskançlığı­dır. Bu durumlar söz konusu oldu­ğunda, aile içinde sürekli bir ger­ginlik var demektir. Gerginlik ya anne-baba arasındadır ya da kar­deşler arasında. Her iki durumda da çocuğun duygusal dünyasında fırtınalar esmektedir. Çocuk bu olaylara tepkilerini gündüz dile ge­tiremez. Ancak gece, ruhsal de­netleme mekanizmaları bir ölçüde zayıfladığından tepkisi oldukça sert bir biçimde ortaya çıkar. Ve çocuk korkuyla uyanır. Gece ya­rısı korkuyla uyanan çocuklardan bir bölümü hemen ağlamaya ve annelerini çağırmaya başlar. Di­ğer bir bölümü ise uzun süre ses­siz otururlar, hattâ bunların bilinç­leri bile yarı yarıya kapalıdır; uyku­da gibidirler. Çocuklardaki uyku bozuklukla­rı anne-babalar için uyarıcı olma­lıdır. Nedenleri ruhsal da olsa fi­ziksel de bir an önce ortadan kal­dırılmaları gerekir.