Çocukluk döneminde görülen döküntülü hastalıklar genellikle çabucak atlatılırlar ve kalıcı bir bağışıklık bırakırlar. Ancak kızıl ve kızamık bazı kalıcı rahatsızlıklara neden oldukları ve çocuğun sağlığını ciddi biçimde etkiledikleri için, hekimin daha yakından ilgilenmesi gereken hastalıklardır.
Kızamığa, bir virüs neden olmaktadır. Hastalığı kapmak için hasta bir kişiyle temas etmek yeterlidir. Konuşma sırasında hastanın ağzından çevreye saçılan gözle görülmez zerrecikler hastalık etkenini kişiden kişiye taşırlar.
Kızamık başka hastalıkların gelişmesine zemin hazırladığı için tehlikelidir. Genellikle hastalık sü-müksü dokuları (mukoza) tutar. Ancak kimi zaman da sinir sistemine zarar verecek kadar önemli ilerlemeler gösterir: Beyinde ve omurilikle iltihaplara yol açar. Ansefalit (beyin iltihabı) gibi ağır durumlarda % 5 oranında ölüm görülmektedir. Bu çocuklar tedavi görseler de % 30’unda nörolojik sakatlıklar kalır. Hastalık akciğer iltihabına, bronşite ve kulak iltihaplarına yol açabilir. Bunlara virüs yol açabileceği gibi, tahrip olan dokularda kolayca yerleşebilen bakteriler de yol açabilir. Yani virüs.sümüksü dokuyu zayıflatmakta, sümüksü doku başka mikroplara karşı savunmasız kalmaktadır. Bu söylediklerimiz, belirli durumlarda, hastalığın ne kadar tehlikeli boyutlara ulaşabileceği konusunda bir fikir vermektedir. Hastalıklara karşı önlem almanın en iyi yolu, canlı ama zayıflatılmış virüsleri çocuğa aşılamaktır. Böylece, bu virüslerin sağladığı bağışıklık tepkisiyle çocuğun kızamığa yakalanmasına karşı konulabilir.
Kızamığın kesin bir tedavisi yoktur. Yatak istirahatı, boğazı tahriş etmeyecek sulu besinler, eğer öksürük varsa, öksürük kesici ilaçlar verilebilir. Ateşin yükseldiği durumlarda ateş düşürücüler kullanılabilir. Kızamıktan sonra zatürre gelişmişse, antibiyotikler verilmelidir.
Kızamık Türkiye’de küçük çocuk ölümüne en çok neden olan hastalıkların başında gelir. Bu yüzden kızamıklı çocuklar mutlaka hekim denetiminde olmalıdır.