BEBEK EĞİTİMİNE BAŞLANMASI

İnsan yavrusunun eğitimi çocuğun doğumuyla başlar. Bunu bir Fransız mürebbiye çok net bir biçimde örneklemiştir. 19. asırda Osmanlı Paşalarından birinin hanımı doğum yapar. O zamanki modaya göre mürebbiyeler Fransa’dan getirilir. Paşa, eşi doğum yapmadan Fransa’dan bir mürebbiye ile anlaşır. Fakat mürebbiye geldiğinde Paşanın eşi bir gün önce doğum yapmıştır. Mürebbiye “Bakacağım çocuk benim ellerimde doğmalıydı” diyerek bu çocuğun eğitim ve öğretimini bırakıp ülkesine döner.

Yukarıdaki örnekten anlaşıldığı gibi, eğitim doğumla başlar. 0-6 yaşta aile ve okul öncesi eğitim etkindir. Belirli alışkanlıklar bu yaşlarda edinilir. Örneğin diş fırçalama, küfür etmeme, burnunu mendille silme, bulunduğu ortamın tertip ve düzeni, aldığını yerine koyma, dürüstlük, yalan söylememe, büyüklerine saygı, küçüklerine şefkat, sevgi, yardım etme gibi bazı davranışlar bu yaşlarda kazanılır.

Edinilen deneyimler 3 yaşına kadar çocuğa ceza verilmemesi gerektiğini göstermektedir. Çünkü 3 yaşını dolduran çocuğun aklı erer. Bundan önceki zamanlarda yaptığı davranışların nedenini bilmeden, çevresindeki insanları taklit ederek davranış geliştirir. 3 yaştan sonra çocuğa birebir iletişimle görev verilir ve sonucu istenir.

Ruh devinişsel (psychomoteur) alanlarda (elin kullanımı, ayakta durma, yürümenin öğrenilmesi) ve sözlü alanlarda (sözcükler, tümceler) gösterilen ilerlemelerle çocuğun evreninin boyutları oluşur. İlgi artar düşünüş sağlamlaşır. Çocuk 3 yaşında kişiliğini keşfeder. Ben, beni veya bana gibi adılları kullanarak kendini bilinçli olarak diğerinin karşısına koyarak bunu benimser. Bu andan sonra edinimler gittikçe daha hızlı bir tempoyla artar. Ama insanın düşünsel ve duygusal gelişmesi düzenli, çizgisel bir modele göre olmaz. Bu devamlı gelişme her seferinde bir ilerlemeyi ve bütündeki yeni bir düzenlemeyi içeren bir takım aşamalardan geçer. Piaget’ye göre çocuğun düşünsel gelişmesi çok belirgin 5 aşamada incelenir.