Ailede İkinci Bebek

Çocuklar özellikle 4-6 yaş civarında ebeveynlerinden sıkça kardeş isteğinde bulunabilirler. Bu isteğin nedeni, genellikle evde de bir oyun arkadaşına gereksinim duymaları ya da arkadaşlarının kardeşleri olmasıdır.

Ama bu beklenti gerçeğe dönüştüğünde işler değişebilir. Çocuğunuz ikinci plana düşme korkusuyla kıskançlık yapabilir. Yaş farkının az olduğu durumlarda sorun daha yoğun şekilde yaşanabilir. Bu dönemde çocukta iştahsızlık, yemeye direnç başlayabilir. Sorunun derinleştiği durumlarda altını ıslatma ya da parmak emme gibi davranışlar gösterebilir, okula gitmeyi reddedebilir.

İkinci bebek doğmadan önce, çocuğunuzu kardeşinin varlığına hazırlamanız uygun olur. Ona daha az zaman ayırabileceğinizi, çok yorulacağınızı, misafirlerin de artabileceğini hatta kendisinden yardım isteyeceğinizi anlatmak işe yarayabilir.

İkinci Bebek Sorunlarıyla Yüzleşme

Bu konuda özellikle babalara çok iş düşmektedir. Baba, bir aile ferdi ya da bakıcı, ilk çocuğun banyo yapma, yedirme ve uyutma işlerine annenin hamilelik dönemlerinde başlarsa, anne yeni doğan bebekle meşgulken çocuk da kendisiyle ilgilenilmediği hissine daha az kapılacaktır. Doğum sonrası da aile bireylerinin ilk çocuğa daha fazla ilgi göstermeleri sağlanmalıdır. Anne yeni bebekle gereğince ilgilenmez ve kıskançlık nedeniyle ilgisini ilk çocuğa verirse, bebekte uyarı eksikliği denilen ciddi tablolar gelişebilir.

Bu arada çocuğunuzun bebekle temas etmesine, dokunmasına gözetim altında izin vermeniz yerinde bir yaklaşımdır. Ancak, bebeğin çocukla yalnız kalmamasına özen gösterilmelidir çünkü çocuk, içgüdüsel kıskançlığının etkisiyle bebeğe zarar verebilir.

Çocukların kardeşini kıskanması doğal bir histir. Kıskançlık sonrası şiddet girişiminde bulunursa “kardeşine vurma o daha küçük” gibi cümleler yerine “birine vurmak doğru bir davranış değil” demek ya da hiç sözel müdahalede bulunmadan ilgisini farklı bir yöne çekmek uygun bir yaklaşım olabilir.

Kardeş Kavgaları

Eğer birden çok çocuğunuz varsa kavga kaçınılmaz olacaktır. Bunu tamamen engellemeniz olanaksızdır. Size düşen en önemli görev ise, kavgaları mümkün olduğunca olumlu şekilde yönlendirme yaparak en aza indirmektir. Başka seçenekler sunun, kendi kurallarınızı koyun. Ama kavga deneyimlerini arttırmalarına izin vermeyin.

İyi geçinme konusunda çocuklarınızı yüreklendirin, beraber oyun oynadıklarında övün. İyi davranışlarının onlara çok şey kazandıracağını gösterin. Paylaşmayı öğretin. Kardeş kavgalarını kontrol edemediğiniz durumlarda yardım alın.